Dak li jgħix f’din id-devozzjoni fi stat permanenti, hu dak biss li l-ispirtu ta’ Ġesu’ jirrivelalu dan is-sigriet – ir-ruħ tassew fidila li l-Ispirtu stess imexxi għaliha, biex ikun jista’ jgħaddi ‘l quddiem minn virtu’ għall-oħra, minn grazzja għal oħra, minn dawl għall-ieħor, sa ma jiġi trasformat f’Ġesu’ Kristu sal-milja ta’ ħajtu fuq l-art u l-glorja tiegħu fis-sema. — San Alwiġi Maria De Montford
118. Imma meta għidt dan kollu, jien bil-qawwa kollha insostni – wara li qrajt kważi l-kotba kollha li jitħaddtu fuq din id-devozzjoni, u wara li tħadditt familjarment fuqha ma’ ħafna studjużi u nies qaddisin taż-żmienna – jien qatt ma sibt jew tgħallimt b’xi devozzjoni lejn il-Madonna bħal din li dalwaqt ngħidilkom għaliex id-devozzjoni li se nirrkmanda:
hija waħda li titlob mir-ruħ aktar sagrifiċċji għal Alla;
li aktar tneżża’ lir-ruħ effettivament minna nfisha u mill-imħabba tagħha nfisha;
li aktar iżżomm lir-ruħ fedelment fil-grazzja, u l-grazzja fir-ruħ;
li tgħaqqad lir-ruħ aktar perfettament u b’aktar ħeffa ma’ Ġesu’ Kristu;
u fl-aħħarnett li aktar tagħti glorja lil Alla, iktar tqaddes lir-ruħ, iktar ta’ għajnuna għall-proxxmu.
119. Billi din id-devozzjoni essenzjalment tikkonsisti fid-disposizzjoni interjuri li hi għandha toħloq, ma tiġix mifhuma minn kulħadd xorta. X’uħud – il-parti l-kbira – ma jifhmux ħlief l-aspett ta’ barra ta’ din id-devozzjoni; waqt li xi ftit, jidħlu fil-verita’ profonda tagħha, imma biss sal-ewwel stadju tagħha. Min jitla’ sat-tieni? U min jirnexxilu jilħaq it-tielet? Fl-aħħarnett min hu dak li jgħix fiha bħala fi stat permanenti? Dak biss li l-ispirtu ta’ Ġesu’ jirrivelalu dan is-sigriet – ir-ruħ tassew fidila li l-Ispirtu stess imexxi għaliha, biex ikun jista’ jgħaddi ‘l quddiem minn virtu’ għall-oħra, minn grazzja għal oħra, minn dawl għall-ieħor, sa ma jiġi trasformat f’Ġesu’ Kristu sal-milja ta’ ħajtu fuq l-art u l-glorja tiegħu fis-sema.
121. Din id-devozzjoni, mela, tikkonsisti filli nagħtu lilna nfusna kollna kemm aħna lill-Imqaddsa Verġni Marija, biex permezz tagħha aħna nkunu nistgħu nkunu kollna kemm aħna ta’ Ġesu’. Aħna għandna nagħtuha:
126. Jiena diġa’ għidt li din id-devozzjoni tista’ tissejjaħ, kif jixirqilha, tiġdid perfett tal-wegħdiet tal-Magħmudija Mqaddsa. Qabel tirċievi dan is-Sagrament, kull ruħ kienet ilsiera tad-demonju, għaliex kull ruħ kienet tax-xitan. Imma bil-Magħmudija tiegħu, kull Nisrani, minn jeddu jew permezz tal-parrinjiet, ċaħad solennament lix-xitan, bl-opri u l-pompi tiegħu kollha, hu ħa lil Ġesu’ Kristu bħala l-Imgħallem u l-Mulej Sovran tiegħu, biex jaqdih bħala lsir ta’ mħabba. Issa dan hu preċiżament li jiġri b’din id-devozzjoni; kif jidher ċar mill-formola tal-konsagrazzjoni: aħna niċħdu lix-xitan, lid-dinja, id-dnub, u lilna nfusna u nagħtu lilna nfusna, kollna kemm aħna, lil Ġesu’ Kristu permezz tal-idejn ta’ Marija. Aħna mmorru anke pass ‘il quddiem. Ordinarjament, fil-Magħmudija, aħna nagħtu lilna nfusna lil Ġesu’ Kristu biss bil-prokura, jiġifieri permezz tal-parrinijiet, li jitkellmu f’isimna. Imma f’din id-devozzjoni aħna nagħmlu hekk personalment, minn jeddna, u bl-għarfien sħiħ ta’ dak li qegħdin nagħmlu. Fil-Magħmudija aħna ma nagħtux lilna nfusna lil Ġesu’ Kristu permezz ta’ Marija – jew għallinqas ma nagħmlux hekk espliċitament – u ma nagħtux lil Ġesu’ Kristu l-valur tal-opri tajba tagħna, bir-riżultat li wara l-Magħmudija aħna nibqgħu għal kollox ħielsa li napplikaw dan il-valur lil min ikunu rridu jew inżommuh għalina stess; imma b’din id-devozzjoni aħna nagħtu lilna nfusna, espressament lil Ġesu’ Kristu permezz ta’ Marija u nikkonsagrawlu l-valur tal-opri tajba tagħna kollha.
131. Ma tistax tiġi oġġezzjonata li din id-devozzjoni, hi jew ġdida jew tista’ ma tagħżilhiex. Mhix xi ħaġa ġdida ladarba l-Konċilji, is-Santi Padri u bosta awturi sew antiki kemm moderni jitkellmu minn din il-konsagrazzjoni lis-Sinjur Tagħna fit-tiġdid tal-Wegħdiet tal-Magħmudija, bħala ħaġa li kienet ipprattikata mill-Insara sa mill-ewwel żminijiet u li kienet imħeġġa fuq l-Insara kollha; mhix xi ħaġa li tista’ tagħżilha jew le, ladarba l-bidu ta’ kull diżordni li hemm fis-soċjeta’, u konsegwentement tad-dannazzjoni tal-Insara, tista’ ssibu fil-fatt li din il-prattika tiġi mwarrba u għall-attitudni ta’ indifferenza li għandhom lejha.
135. L-ewwel mottiv li jurina l-eċċellenza ta’ din il-konsagrazzjoni tagħna nfusna lil Ġesu’ Kristu mill-idejn ta’ Marija.
139. It-tieni mottiv, li jurina kemm hija ħaġa ġusta u ta’ vantaġġ għall-Insara, li aħna nikkonsagraw lilna nfusna kollna kemm aħna lill-Verġni Mqaddsa biex inkunu b’mod perfett ta’ Ġesu’ Kristu. Dan l-Imgħallem twajjeb ma stmerrx li jingħalaq bħala priġunier u lsir ta’ mħabba, fil-ġuf tal-Verġni Mbierka u li kien suġġett u ubbidjenti lejha għal tletin sena. Ħalluni nirrepeti, li hawnhekk il-moħħ tal-bniedem jintilef fl-iskantament tiegħu, meta jikkontempla bis-serjeta’ din l-imġiba tal-Verb Inkarnat: li ma riedx – għalkemm seta’ jagħmel dan – li jagħti lilu nnifsu direttament lill-bnedmin, imma ried li dan ir-Rigal hekk kbir, jiġi mogħti lilna permezz tal-Verġni Mbierka. Lanqas ma ried li jiġi fid-dinja bħala raġel magħmul, magħżul mill-oħrajn; imma Hu ried li jiġi bħala tarbija fqira u ċkejkna, li tiddependi fuq l-għajnuna u l-kura tal-Omm Qaddisa Tiegħu. Dan l-Għerf Infinit, mimli bix-xewqa li jigglorifika ‘l Alla, Missieru, u biex isalva l-umanita’, ma sabx mezz ieħor perfett, jew dirett li jagħmel dan, milli jissottometti ruħu f’kollox għall-Verġni Mbierka – mhux biss, bħal tfal oħra, sal-ewwel tmienja, għaxra jew ħmistax-il sena ta’ ħajtu, imma għal tletin sena. Matul dawk is-snin twal, Ġesu’ ta’ aktar glorja lil Alla l-Missier bis-sottomissjoni u d-dipendenza tiegħu għall-Verġni Mbierka, milli kien jagħtih kieku għadda dawk is-snin jagħmel il-mirakli jew jippriedka mad-dinja kollha u jikkonverti ‘l kulħadd. Kemm immela aħna nigglorifikaw ‘l Alla meta fuq l-eżempju ta’ Ġesu’ aħna nissottomettu ruħna lejn Marija!
141. Hawn xi passaġġi li jien għażilt biex nikkonferma dak li għadni kif għidt:
144. Hawn niġu għat-tielet mottiv. Il-Verġni Mqaddsa – li hi Omm il-ħlewwa u l-ħniena, u li ħadd ma jgħaddiha fil-ġenerożita’ u fl-imħabba meta tara li aħna qed nagħtu lilna nfusna, kollna kemm aħna lilha biex nagħtuha ġieh u naqduha, billi niċċaħħdu minn dak kollu li hu għażiż għalina, biex inżejnu lilha. Bi tpattija, hi wkoll tagħti lilha nfisha lilna, kollha kemm hi u b’mod l-aktar ħelu. Hi ddaħħalna fl-abbiss tal-grazzji tagħha, iżżejjinna bil-merti tagħha, twiżinna bis-setgħa tagħha, iddawwalna bid-dija tagħha, u tgħannaqna bl-imħabba tagħha, tikkommunikalna l-virtujiet tagħha: l-umilta’ tagħha, il-fidi tagħha, il-purita’ tagħha… Hi tidħol bħala pleġġ għalina u tissuplixxi għan-nuqqasijiet tagħna. Hi l-għażiża f’kollox għalina flimkien ma’ Ġesu’. Billi aħna kollna kemm aħna kkonsagrati lil Marija, Marija hi wkoll kollha kemm hi tagħna; għad li kull wieħed minna jista’ jgħid għalih innifsu dak li San Ġwann l-Evanġelista jgħid għalih, li hu ħa ‘l Verġni Mqaddsa għalih innifsu: Accepit eam discipulus in sua (Ġw 19,27)
146. Ladarba b’din il-prattika tad-devozzjoni perfetta, aħna nagħtu lis-Sinjur Tagħna l-opri tajba kollha tagħna mill-idejn ta’ Ommu l-Imqaddsa, din l-Omm twajba ssaffihom, issebbaħhom u tagħmilhom aċċettabbli għal Binha Divin.
152. Il-ħames mottiv hu li din id-devozzjoni hija t-triq ħafifa, qasira, perfetta u żgura li twassal għall-għaqda m’Alla li hi l-Perfezzjoni Nisranija.
155. 2. Din id-devozzjoni lejn il-Madonna hi triq qasira biex issib lil Ġesu’ Kristu, kemm għaliex fiha ma nintilfux, u għaliex, kif għadni kemm għedt, aħna nimxu fiha b’aktar ferħ u ħeffa, u għalhekk b’aktar prontezza. Nimxu aktar ‘il quddiem fi żmien qasir ta’ sottomissjoni u dipendenza minn Marija milli nagħmlu fi snin sħaħ ta’ smigħ ir-rieda tagħna, u fiduċja fuq l-forzi tagħna, għaliex il-bniedem ubbidjenti u sottomess lejn Marija għad ikanta vittorji li hu rebaħ fuq l-għedewwa tiegħu. Għedewwa bħal dawn għad iqumu, tassew, biex ifixkluwna fil-progress tagħna biex iġegħeluna nerġgħu lura jew iwaqqgħuna. Imma bl-għajnuna, it-tweżin u t-tmexxija ta’ Marija aħna ma naqgħux jew induru lura jew għallanqas nitħassbu, iżda b’passi ta’ ġgant, u malajr aħna mmorru ‘l quddiem għand Ġesu’ Kristu, bl-istess triq li minnha għadda Hu nnifsu, biex jiġi għandna.
157. 3. Marija, hi l-aktar perfetta u l-aktar qaddisa fost il-ħlejjaq; u Ġesu’ Kristu li ġie fostna b’manjiera perfetta m’għażilx triq oħra ħlief dik ta’ Marija għall-miġja setgħana u tal-għaġeb Tiegħu. Mela din id-devozzjoni lejn il-Verġni Mqaddsa, hija triq perfetta biex naslu għand Ġesu’ Kristu u ningħaqdu Miegħu. L-Iktar Għoli, Dak li ħadd ma jista’ jifhmu, Dak li ħadd ma jista’ jersaq Lejh, Dak li Hu, ried li jiġi fostna, dud insinifikanti tal-art. Kif ġara dan? Permezz ta’ Marija. L-aktar Għoli, niżel perfettament u b’mod divin fostna, mingħajr ma naqqas id-Divinita’ Tiegħu u l-Qdusija Tiegħu. U hu permezz ta’ Marija li aħna ż-żgħar irridu niltilgħu perfettament u b’mod divin, u mingħajr biża’ għand l-Aktar Għoli:
159. 4. Din id-devozzjoni lejn il-Verġni Mbierka hi triq żgura biex naslu għand Ġesu’ Kristu u li nsiru perfetti billi ningħaqdu Miegħu:
169. Is-sitt mottiv hu li din id-devozzjoni tagħti liberta’ kbira interjuri – il-liberta’ ta’ wlied Alla – lil dawk li jipprattikawha fedelment. Permezz ta’ din id-devozzjoni aħna nsiru l-ilsiera ta’ Ġesu’ Kristu u nikkonsagraw ruħna lilu bħala tali kollna kemm aħna. Bi tpattija għal dak li nagħmlu, din l-Omm twajba:
171. Is-seba’ mottiv li jħeġġiġna aktar biex inħaddnu din id-devozzjoni huwa: il-benefiċċji kbar li ġġib lill-proxxmu. B’din il-prattika aħna neżerċitaw imħabba tal-aħwa mill-aqwa, ladarba aħna nagħtu lill-proxxmu tagħna permezz ta’ Marija dak kollu li għandu għażiż – il-valur sodisfatorju u impetratorju tal-opri tajba tagħna kollha mingħajr ma nżommu għalina l-iċken ħsieb tajjeb jew l-iċken tbatija. Aħna rridu li l-valur kollu sodisfatorju ta’ kull ħaġa tajba li għamilna, jew li għad nagħmlu anke sal-mewt, ikun użat skont ix-xewqa tal-Verġni Mbierka jew għall-konverżjoni tal-midinbin jew għall-ħelsien tal-erwieħ tal-Purgatorju.
173. Fl-aħħar wasalna għat-tmiem mottiv li f’ċertu sens iħeġġiġna aktar bil-qawwa lejn din id-devozzjoni. Dan it-tmien mottiv hu li din id-devozzjoni hi mezz tal-għaġeb biex nipperseveraw fil-virtu’ u nibqgħu fidili sal-mewt. X’inhi r-raġuni li l-konversjoni fil-biċċa l-kbira tal-midinbin ma ddumx qawwija u sħiħa? Għaliex jerġgħu jaqgħu hekk ħafif fid-dnub? U għaliex il-biċċa l-kbira tal-ġusti, minflok ma jgħaddu ‘l quddiem minn virtu’ għall-oħra, u minflok ma jaqilgħu żidiet ġodda ta’ grazzji, ħafna drabi, jitilfu l-ħażna żgħira ta’ virtu’ u ta’ grazzji li għandhom?
184. Eżaw (Ġen 25,29-34) biegħ il-prima ġenitura tiegħu lil Ġakobb. Xi snin wara, Rebekka, omm dawn iż-żewġt aħwa, li kienet tħobb ħafna lil Ġakobb, aċċertatu minn dan il-vantaġġ bi strataġemma qaddisa u fl-istess ħin misterjuża. Iżakk, billi kien qed iħoss it-toqol tas-snin u billi kien jixtieq ibierek lil uliedu qabel ma jmut, sejjaħ lil ibnu Eżaw, li hu kien iħobb u ordnalu biex joħroġ għal kaċċa u biex meta jkun qabad xi ħaġa jsajjarhielu biex jiekol; u mbagħad ikun jista’ jbierku (Ġen 27). Rebekka malajr qalet kollox lil Ġakobb u talbitu jġibilha żewġ gidien mill-merħla. Meta ġiebhomlha, sajrithom b’mod li kienet taf li jogħġbu lil Iżakk. Imbagħad libbset lil Ġakobb bil-ħwejjeġ ta’ Eżaw u għattielu jdejh u għonqu bil-ġild tal-gidien, biex missieru li bilkemm seta’ jara, jaħseb li kien Eżaw, għallinqas bil-ġilda u x-xagħar ta’ jdejh, għalkemm il-vuċi li sama’ kienet bil-vuċi ta’ Ġakobb. Maħsud minn dal-leħen, Iżakk qal lil Ġakobb biex jersaq ħdejh, u meta mess il-ġild tax-xagħar li kien igħattilu jdejh qal li l-vuċi kienet ta’ Ġakobb, imma l-idejn kienu jdejn Eżaw.
Wara li Iżakk kiel u “xamm ir-riħa tfuħ ta’ ħwejġu bierku, u xtaqlu n-nida tas-smewwiet u l-frott tal-art u poġġih fuq ħutu u temm il-barka tiegħu b’dan il-kliem: “Misħut min jisħtek, imbierek min ibierkek” (Ġen 27).
185. Qabel ma nikkummentaw fuq din l-istorja sabiħa, l-ewwel irridu ninnutaw skont is-Santi Padri u dawk li jinterpretaw l-Iskrittura Mqaddsa, li Ġakobb hu l-figura ta’ Kristu u tal-predestinati, waqt li Eżaw hu l-figura tal-ħżiena. Dan jidher ċar meta nikkunsidraw l-azzjonijiet u l-imġiba ta’ kull wieħed minn dawn it-tnejn.
187. 2. U għalhekk ma huma qatt jew kważi qatt id-dar – jiġifieri, huma jevitaw li joqgħodu miġbura fl-intern ta’ ruħhom, f’dak l-intern u għamara meħtieġa li Alla ta lil kull bniedem, biex igħix fih, fuq eżempju ta’ Alla nnifsu. Il-ħżiena ma jħobbux il-ġabra interjuri, l-ispiritwalita’ u d-devozzjoni: huma jqisu ‘l dawk li jgħixu ħajja interjuri, maqtugħin mid-dinja, u li jaħdmu aktar f’ruħhom milli fid-dinja tal-bnedmin, bħala nies ta’ rashom marbuta, bla raġuni u primittivi.
189. 4. Il-ħżiena jbiegħu l-primaġenitura tagħhom – il-glorja tas-sema – għal platt minestra tal-għadds – il-pjaċir tad-dinja. Huma jidħku, jixorbu u jieklu, jixxalaw, jilgħabu u jiżfnu u bħal Eżaw ma jagħmlu l-ebda sforz biex isiru denji tat-tberik tal-missier tas-sema. Fil-qasir, huma jaħsbu biss fid-dinja: huma jħobbu biss id-dinja, jitkellmu biss fuq id-dinja, u jfittxu biss il-pjaċiri tagħha.
194. 4. Hu kellu fiduċja sħiħa f’ommu l-għażiża. Fl-ebda mod ma fada fuq il-ħila u l-inizjattiva tiegħu, imma biss fuq il-kura u l-ħarsien li tatu ommu. Kien ifittex l-għajnuna tagħha f’dak kollu li kien ikollu bżonn u kien jikkonsultaha fid-dubji tiegħu; per eżempju meta staqsieha, jekk flok il-barka jirċievi s-saħta ta’ missieru hu emminha u fada fis-sigurta’ li tatu li jekk din tingħatalu, hi tieħu din is-saħta fuqha nnfisha.
Għalhekk jiġri li, waqt li ħuthom subien u bniet jagħtu ruħhom b’ħeġġa u enerġija kbira għas-suċċess tax-xogħol ta’ barra, li jġibilhom it-tifħir u l-applawsi tad-dinja, huma stess jirrealizzaw bid-dawl tal-Ispirtu s-Santu, li hemm wisq iżjed glorja, profitt u pjaċir li tibqa’ moħbi f’Ġesu’ Kristu, f’sottomissjoni perfetta u sħiħa lejn Ommhom, milli tagħmel għeġubijiet tan-natura u tal-grazzja fid-dinja bħal ħafna Eżaw u nies ħżiena tad-dinja. “Ġid u għana jkunu f’daru” (S112(111),3). Il-glorja t’Alla u l-ġid tal-bnedmin huma fid-dar ta’ Marija.
1. Biex hi tirċeviehom bħallikieku kienu tagħha;
198. 3. Il-Magħżulin huma sottomessi u ubbidjenti lejn Marija, bħallikieku lejn Ommhom twajba, bħall-eżempju ta’ Ġesu’ Kristu, li għadda tletin sena minn ħajja ta’ tlieta u tletin sena biss fuq l-art, jigglorifika ‘l Alla, Missieru, permezz ta’ sottomissjoni perfetta u sħiħa lejn Ommu l-Imbierka. Il-Magħżulin jobdu lil Marija billi jimxu eżattament fuq il-parir tagħha bħalma Ġakobb mexa fuq dak ta’ Rebekka li qaltlu: “Acquiesce consillis mei.”, Isma’ minn kliemi” (Ġen 27,8). Jew inkella bħall-qaddejja fit-tieġ ta’ Kana, li lilhom il-Verġni Marija qalet: “Agħmlu kull ma jgħidilkom hu” (Ġw 2,5). Għaliex obda minn ommu Ġakobb irċieva l-barka qisu b’miraklu, għalkemm fl-ordni tan-natura ma kellux dritt għaliha; ukoll għaliex imxew fuq il-parir tal-Verġni Mbierka, il-qaddejja tat-tieġ ta’ Kana ġew onorati bl-ewwel miraklu ta’ Ġesu’ Kristu, li biddel l-ilma f’inbid għat-talba tal-Imqaddsa Ommu. Hekk ukoll, dawk kollha li sal-aħħar taż-żmien jirċievu l-barka tal-Missier tas-Sema, u jkunu ffavoriti bil-ħwejjeġ tal-għaġeb t’Alla, jirċievu dawn il-grazzji biss għaliex kienu perfettament ubbidjenti lejn Marija. Mill-banda l-oħra dawk li jimxu wara Eżaw jitilfu l-barka tagħhom għaliex ma jridux jissottomettu ruħhom lejn il-Verġni Mbierka.
199. 4. Il-Magħżulin għandhom fiduċja kbira fit-tjieba u l-qawwa tal-Verġni Mbierka, l-Omm twajba tagħhom. Huma kontinwament isejħulha għall-għajnuna. Huma jqisuha bħal Kewkbet-is-Safar li turihom port tal-kenn, huma jiftħu qalbhom magħha, u jitkellmu magħha sinċerament fuq in-niket tagħhom, huma jintrabtu mal-ħniena u l-ħlewwa tagħha, biex, bl-interċessjoni tagħha, huma jkunu jistgħu jaqilgħu l-maħfra ta’ dnubiethom, jew biex bil-faraġ tagħha ta’ omm, jonqsulhom it-tbatijiet u l-għeja tagħhom. Hekk huma jintefgħu fil-ħdan verġinali tagħha ta’ omm, biex hemm b’mod tal-għaġeb jinħbew u jintilfu biex ikunu maqbudin f’tgħannieqa ta’ mħabba safja, biex huma jkunu msoffijin minn kull tebgħa ta’ dnub, u fejn ikunu jistgħu jsibu ‘l Ġesu’ għal kollox, fejn hu qiegħed bħallikieku fuq l-aktar tron glorjuż Tiegħu.
206. 4. Meta tkun irċeviet din l-offerta perfetta tagħna nfusna u tal-merti u s-sodisfazzjonijiet tagħna li nkunu għamilnielha b’din id-devozzjoni li qed nirrikmanda u meta tkun ukoll neżżgħetna mill-ħwejjeġ il-qodma, din l-Omm twajba teħodna f’idejha u tagħmilna denji biex nidhru quddiem il-Missier tas-Sema. (a) Hi tlibbisna ħwejjeġ adattati, ġodda, prezzjużi u kollha fwieħa, ta’ Eżaw ħuh il-kbir – jiġifieri ta’ Ġesu’ Kristu, Binha – li hi żżomm f’darha, jiġifieri li hu fis-setgħa tagħha, ladarba hi t-teżoriera u d-dispensatriċi universali tal-virtujiet u l-merti ta’ Binha, Ġesu’ Kristu.
208. It-tieni opra ta’ karita’ li l-Verġni Mbierka tagħmel mal-qaddejja fidili tagħha, hi dik li tipprovdilhom kull ma għandhom bżonn għall-ġisem u għar-ruħ. Bħalma diġa’ rajna, hi tagħtihom żewġ ilbiesi: Hi tittrattahom bl-iktar ikel delizzjuż mill-mejda t’Alla. Hi titmagħhom bil-Ħobż tal-Ħajja, li hi stess iffurmat: “A generationibus meis implemini” (Koħ 24,25). “Għeżież uliedi”, hi tgħidilhom permezz ta’ Ktieb il-Għerf, “Imtlew bil-ġenerazzjoni tiegħi”, jiġifieri b’Ġesu’, il-Frott tal-Ħajja, li jien ġibt fid-dinja minħabba fikom”…
209. It-tielet benefiċċju li l-Verġni Mbierka tagħti lill-qaddejja tagħna, hu dak li tmexxihom u tiggwidahom skont ir-rieda ta’ Binha. Rebekka kienet tmexxi liċ-ċkejken Ġakobb u tagħtih xi parir f’waqtu kemm biex tiġbed fuqu l-barka ta’ missieru, kif ukoll biex tiskansalu l-mibgħeda u l-persekuzzjoni ta’ ħuh Eżaw. Marija, li hi l-Kewkba tal-Baħar, tmexxi lill-fidili qaddejja tagħha kollha għall-port tal-kenn; hi turihom il-mogħdijiet tal-ħajja ta’ dejjem; hi ma tħallihomx imorru f’toroq perikulużi u tmexxihom minn idejhom huma u telgħin it-taraġ tal-qdusija. Hi twiżinhom meta jkunu fil-periklu li jaqgħu, u terfagħhom meta jaqgħu.
210. Bħala r-raba’ servizz lill-ulied u qaddejja tagħha, il-Verġni Mbierka tiddefendihom u tħarishom mill-għedewwa tagħhom. Bil-kura u l-għaqal tagħha, Rebekka, ħarset lil Ġakobb mill-perikli kollha li kien jiltaqa’ magħhom u speċjalment mill-mewt, li ħuh Eżaw kien lest li jagħmillu, minħabba l-mibgħeda u l-għira li kellu lejh, bħalma Kajjin għamel lil ħuh Abel. Marija, l-Omm twajba tal-ippredestinati, taħbihom taħt il-ġwienaħ tal-protezzjoni tagħha, bħalma qroqqa taħbi l-flieles tagħha. Hi titkellem magħhom, titbaxxa sa fejnhom, u tagħti kas tad-debolizza tagħhom, biex fid-dell tagħha huma jistgħu jkunu mħarsin mis-seqer u miċ-ċawlun. 
211. Fl-aħħarnett, il-ħames u l-ikbar benefiċċju li Marija tagħti lis-segwaċi fidili tagħha, hu li tidħol għalihom quddiem Binha u tikkalmah bit-talb tagħha. Tgħaqqadhom miegħu b’rabta l-aktar intima u tgħasses fuq din l-għaqda. Rebekka ġagħlet lil Ġakobb jersaq lejn is-sodda ta’ missieru. U r-raġel xwejjaħ messu, għannqu u anke biesu bil-ferħ, billi kien hekk sodisfatt u kuntent bil-platt imħawwar tajjeb li kien ġieblu Ġakobb. Wara li xamm, bi pjaċir kbir, ir-riħa fina tal-ilbiesi tiegħu Iżakk għajjat: “Ara riħet ibni, bir-riħa ta’ għalqa mbierka mill-Mulej!” (Ġen 27,27). Din l-għalqa mimlija, li r-riħa tagħha saħħret il-qalb tal-missier mhix ħaġ’oħra ħlief il-fwieħa u l-merti ta’ Marija, li hi l-għalqa għanja bil-grazzji, fejn Alla l-Missier żera’ lil Ibnu l-Waħdieni, bħaż-żerriegħa tal-qamħ tal-magħżulin. Kemm togħġob lil Ġesu’ Kristu, il-Missier tad-dinja, li għad trid tiġi, it-tarbija tfuħ bil-fwieħa ħelwa ta’ Marija! Kemm tingħaqad Miegħu malajr u perfettament! Aħna dan kollu diġa’ wrejnih fit-tul.
213. Għażiż ħija , jien niżgurak li jekk inti tkun fidil lejn il-prattiki interjuri u esterjuri ta’ din id-devozzjoni, li se nispeċifika fil-kapitlu li jmiss, inti jkollok dawn il-benefiċċji.
214. 2. Il-Verġni Mqaddsa tagħtik sehem f’dik il-Fidi tagħha, li matul ħajjitha f’din id-dinja, kienet akbar minn dik tal-Patrijarki, tal-Profeti, tal-Appostli u tal-Qaddisin. Issa qed issaltan fis-Sema, fejn tara kollox ċar f’Alla, bid-dawl tal-glorja, Marija m’għandhiex bżonn aktar tal-Fidi. Madankollu, hu pjaċir kbir t’Alla, li Marija ma titlifx din il-Fidi għal kollox meta daħlet fil-glorja: hi għadha żżommha biex tipperserveraha fil-Knisja Militanti, għall-qaddejja fidili tagħha. Aktar, mela ma tkun miġjub u ffavorit minn din il-Prinċipessa sabiħa u Verġni fidila, aktar ikollok l-imġiba tiegħek kollha mħeġġa b’fidi vera. Fidi hekk safja, li bilkemm tħallilek xewqa għas-sentimentaliżmu u għall-istraordinarju. Fidi ħajja mixgħula bl-imħabba, li biha tkun tista’ ttemm l-għemil kollu tiegħek, mħeġġeġ mill-imħabba safja lejha, qawwija u sħiħa bħall-blata li tgħinek biex tibqa’ qawwi u sod, qalb it-tempesti u tbatija. Fidi attivita u penetranti, li bħal “master-key”, misterjuża ddaħħlek fil-misteri kollha ta’ Ġesu’ Kristu, fl-għarfien tal-aħħar fini tal-bniedem, u fil-qalb t’Alla nnifsu; Fidi qalbenija li ġġegħlek tibda u ttemm bla biża’ ħwejjeġ kbar għal Alla u għas-salvazzjoni tal-erwieħ. Fl-aħħarnett, fidi li taqbad bħal ħuġġieġa l-ħajja divina tiegħek, u t-teżor moħbi tiegħek tal-Għerf Divin, u l-mezz li jista’ kollox int tuża biex iddawwal lil dawk li jinsabu fid-dlam u fid-dell tal-mewt, biex tħeġġeġ lil dawk li huma berdin u li m’għandhomx id-deheb jaħraq tal-imħabba, biex tagħti l-ħajja lil dawk li huma mejtin bid-dnub, biex tqanqal u tikkonverti bil-ħlewwa u bis-saħħa ta’ kliemek, il-qlub iebsa daqs l-irħam u daqs iċ-ċedri tal-libanu; u fl-aħħar, biex tieqaf lix-xitan u lill-għedewwa kollha tas-salvazzjoni tiegħek.
215. 3. Din l-Omm tal-Imħabba Divina, tneħħi minn qalbek l-iskrupli kollha, u kull biża’ servili u mhux floku. Tiftaħlek qalbek u tagħmilha kbira u ġeneruża, biex inti tkun tista’ tiġri fit-triq tal-kmandamenti ta’ Binha, bil-liberta’ qaddisa tal-ulied t’Alla, u biex tiġi mogħti sehem minn dik l-imħabba safja li tagħha hi t-teżoriera. Bħala riżultat, inti ma tkunx aktar immexxi, kif kont s’issa, minn attitudni ta’ biża’ lejn Alla tal-Imħabba, imma mill-imħabba safja Lejh. Inti tħares Lejh bħala l-Missier twajjeb tiegħek, li lilu inti tfittex dejjem li togħġob u li miegħu titkellem bil-fiduċja kollha, bħalma tifel ikellem lit-twajjeb missieru. Jekk disgrazzjatament toffendih, malajr tumilja ruħek quddiemu u bl-umilta’ titolbu maħfra; u b’qalb sempliċi, inti tnewwilu idek u terġa’ tqum bis-saħħa tal-imħabba u bla xkiel jew inkwiet fir-ruħ u tkompli bil-kuraġġ fi triqtek Lejh.
217. 5. Ir-ruħ tal-Verġni Mbierka tikkomunika ruħha miegħek, biex tagħti glorja ‘l Alla, l-Ispirtu tagħha jieħu post l-Ispirtu tiegħek biex jifraħ f’Alla s-Salvatur tagħha – basta tkun fidil lejn il-prattika ta’ din id-devozzjoni. “Sit in singulis anima Mariae, ut magnificet Dominum;sit in singulis Mariae, ut exultet in Deo,” igħid Sant’Ambroġ: “Ħalli l-ispirtu ta’ Marija jkun f’kull wieħed u f’kull waħda minna biex jigglorifika lill-Mulej, u ħalli l-Ispirtu ta’ Marija jkun f’kull waħda minna biex jifraħ f’Alla.” “Meta se jasal dak iż-żmien sabiħ meta Marija, għanja bil-grazzja, issaltan fil-qlub tagħna, bħal Sidt u Sultana, biex qlubna jkunu sottomessi għal kollox għas-saltna ta’ Binha l-Waħdieni Ġesu’ Kristu?” Meta se jasal iż-żmien li l-erwieħ jieħdu min-nifs Marija, bħalma l-ġisem tagħna jirrispira l-arja? Ħwejjeġ tal-għaġeb għad jitwettqu hawn fl-art meta jasal iż-żmien, l-Ispirtu s-Santu jsib lill-Għarusa maħbuba tiegħu bħallikieku mnissla fl-erwieħ, jinżel bl-abbundanza Tiegħu kollha fihom u jimliehom bid-doni Tiegħu, speċjalment bid-don tal-Għerf biex Hu jkun jista’ jaħdem fihom l-għeġubijiet tal-grazzja.
218. 6. Jekk Marija, li hi s-siġra tal-Ħajja, tkun ikkultivata tajjeb bil-ġenerożita’ f’ruħna permezz tal-fedelta’ tagħna lejn il-prattiki ta’ din id-devozzjoni, hi tagħmel il-frott fi żmienu; u l-frott tagħha ma jkun ħadd iżjed, ħlief Ġesu’ Kristu. Jien nara ħafna erwieħ devoti li qed ifittxu lil Ġesu’ Kristu, x’uħud b’devozzjoni u oħrajn b’oħra. U wara li jkunu tħabtu ħafna bil-lejl, huma jkunu jistgħu jgħidu biss: “Għamilna lejl sħiħ nitħabtu u ma qbadna xejn” (Lq 5,5). U aħna nistgħu nagħtu t-tweġiba: “Ħdimtu ħafna u qlajtu ftit” (Aggeus 1,6). Dan għaliex Ġesu’ Kristu għadu mhux preżenti biżżejjed fikom. Imma, bit-triq immakulata ta’ Marija u b’dil-prattika divina, li qed nirrikmanda, aħna naħdmu bin-nhar, naħdmu f’post qaddis, naħdmu ftit. F’Marija m’hemmx lejl, għaliex fiha la kien hemm dnub u lanqas dell ta’ dnub. Marija hi post qaddis, hija l-Qaddisa tal-qaddisin, fejn il-qaddisin huma ffurmati u mogħtija s-sura.
222. 7. Bil-ħarsien fidil ta’ din il-prattika, inti tagħti glorja ikbar lil Ġesu’ Kristu f’xahar wieħed, milli tista’ tagħti billi tosserva xi prattika oħra għal ħafna snin kienet diffiċli kemm kienet. Dawn li ġejjin huma r-raġunijiet li se nġib biex nurik dan:
226. Filwaqt li l-essenza ta’ din id-devozzjoni hija n-natura interjuri tagħha, hemm xi prattiki esterjuri relevanti li m’għandhomx jiġu traskurati “Dawn kien imisskom tagħmlu, bla ma tħallu l-oħrajn barra” (Mt 23,23). Dan hu hekk għaliex il-prattiki esterjuri magħmula sewwa jgħinu ħafna lid-dispożizzjonijiet interni; għaliex billi l-bniedem hu kreatura, taħt l-influwenza qawwija tas-sensi, hu jkun ta’ sikwit imfakkar b’dawn il-prattiki, f’dak li jagħmel jew f’dak li għandu jagħmel; u għaliex, mhux bħad-dispożiżżjonijiet interjuri, dawn jistgħu jidhru minn barra, hu għalhekk huma tajbin għall-edifikazzjoni tal-proxxmu.
Devozzjoni Vera lejn il-Verġni Mbierka Marija 